Ons hele leven bestaat uit het maken van keuzes. Gedurende onze kinderjaren beslissen ouders/verzorgers nog voor ons, maar naarmate de tijd verstrijkt, blijkt dat er steeds meer op onze eigen schouders terecht komt.
Keuzes…Welke kleren trek ik aan? Wat zal ik eten? Naar welke school stuur ik mijn kind? Bij wie sluit ik me aan? Wie wordt mijn vriendje/vriendinnetje, man of vrouw? Welk beroep wil ik later uitoefenen? Welke studie zal ik volgen? Ga ik stemmen en zo ja, op wie dan? Voor welk voetbalelftal ben ik? Bij welk bedrijf wil ik werken, of begin ik voor mezelf? Hoe verzorg ik mijn pensioen? Welke auto wil ik rijden of welke rollator is het beste? Iedereen heeft zo van die kruispunten in zijn of haar leven…Ga ik hier links- of rechtsaf? Moet ik stoppen of doorgaan met wat ik doe? Wie wil ik worden?
Bij mij begint het in ieder geval al ’s morgens wanneer de wekker gaat….blijf ik liggen of ga ik eruit? Na een paar keer op het ‘laat me nog ff liggen’ knopje gedrukt te hebben moet ik er toch uitkomen, want anders kom ik te laat op mijn werk. De keuzes die we maken brengen consequenties met zich mee. Soms zijn die goed te overzien, maar vaak ook niet…Gaandeweg de tijd vordert in ons leven zal blijken dat we zijn gevormd door de keuzes die we hebben gemaakt in het verleden. Sommigen laten anderen bepalen wat ze moeten doen, waaruit blijkt dat ze gevormd worden door anderen. Soms is het natuurlijk zo dat we door de situatie gedwongen worden tot het maken van bepaalde keuzes.
Hoe het ook zij, het maken van keuzes begint in ons hoofd. Daar kiezen we voor iets waarna het lichaam vervolgens in beweging moet worden gebracht (wat soms nog knap lastig blijkt te zijn). Kiezen is in ieder geval geen makkelijke aangelegenheid…Onze keuzes brengen gevolgen met zich mee en daarom hebben we verstand nodig om de juiste beslissingen te maken: wijsheid. In hoogste instantie is dit kennis van de waarheid. Wanneer je weet hoe iets zal verlopen, of hoe dingen in elkaar steken kun je daarop anticiperen. Dan word je niet overvallen door het moment en ga je niet elke keer onderuit.
In principe wordt men wijzer met de jaren, want je weet dan een beetje hoe alles in elkaar steekt. Je hebt wat ervaring opgedaan, een soort referentiekader opgebouwd waaraan je kunt vasthouden. Je hoeft maar te graven in je geheugen om een bepaalde situatie te herinneren en die kennis gebruik je vervolgens om zo goed mogelijk te handelen.
We hebben dus wijsheid of inzicht nodig. We kunnen zelf door ervaring wijsheid opdoen, maar we kunnen ook van andere wijzen leren. Dat laatste is de meest natuurlijke en meest ideale manier. En wanneer ik aan een wijs iemand denk, denk ik aan Salomo. Van hem wordt geschreven dat God hem veel wijsheid en verstand gaf. Zijn wijsheid was groter dan de wijsheid van alle anderen in zijn tijd. Hij heeft vele spreuken gesproken, vele liederen gemaakt, en vele zaken beschouwd. Hij was een echte onderzoeker. Men kwam uit alle windrichtingen om zijn wijsheid te horen (1 Kon 4:29-34).
Het Bijbelboek Prediker van Salomo handelt primair over het leven zoals het zich afspeelt ‘onder de zon’. Dus het leven zoals wij, mensen, het kennen. Of beter gezegd, het leven zoals wij, mensen, het van nature kennen. En wat de Prediker beschrijft is hoe hij het leven onder de zon heeft aanschouwd. De ene keer keek hij er van links tegenaan, de andere keer weer van rechts. Toen van voren en daarna van achteren. Hij volgde als het ware verschillende levenspaden en keek waar ze naartoe leidden. Maar hoe hij de wereld ook beschouwde, en welk pad hij ook volgde, elke keer kwam hij tot de woorden die staan opgetekend in Prediker 1:2:
Pred. 1:2 …ijdelheid der ijdelheden, zegt de prediker; ijdelheid der ijdelheden, het is al ijdelheid…
Deze bekende woorden geven de algemene teneur van het leven onder de zon aardig weer, namelijk, dat het leven onder de zon, in zichzelf, zinloos is. Wie je ook bent, wat je ook bereikt, wat je ook doet, je schiet er uiteindelijk niets mee op. Onder de zon is er geen netto resultaat. Iets blijvends tot stand brengen is er niet bij. De Prediker illustreert dit op verschillende manieren:
- De ene generatie gaat en de andere komt op…
- De zon komt op, en gaat weer onder…
- De wind komt op en gaat weer liggen…
- Water verdampt uit de zee tot wolken die hun neerslag verderop geven. Dit water stroomt vervolgens weer naar de zee…
- Men werkt om te eten en drinken en dat doet men weer om te kunnen werken…
Alles herhaalt zich tot vervelens toe. Waar doe je het allemaal voor…? Het is zinloos, leeg, ijdel…En over het verkrijgen van wijsheid zegt de Prediker in vers 18:
Pred. 1:18 Want in veel wijsheid is veel verdriet; en die wetenschap vermeerdert, vermeerdert smart.
Waarschijnlijk is dit een van de redenen dat men liever niet werkelijk op zoek gaat naar wijsheid onder de zon. Wanneer men namelijk tot inzicht komt dat het leven onder de zon bestaat uit oneindige periodieke processen, leidt dit in veruit de meeste gevallen tot moedeloosheid. De meesten steken hun kop liever in het zand en richten zich op het hier en nu: een drukke baan, een gezinnetje, een hobby’tje, een verenigingetje hier en een clubje daar, van feestje naar feestje, enz. Anderen worden depressief en/of vluchten naar drank, drugs of andere zweverige toestanden. Sommigen stappen zelfs vroegtijdig uit het leven omwille van die vragen, waarvan de antwoorden wijzen in de richting van de zinloosheid van het bestaan. Men bevindt zich namelijk in een wereld die in al haar facetten rondtolt…Als je maar bezig blijft…dan hoef je niet na te denken. Natuurlijk zijn er ook genoeg mensen die zich conformeren aan de gedachte dat dit ‘het’ is en dat men er gedurende zijn of haar korte bestaan maar het beste van moet maken. Met de gedachte er het beste van te maken is overigens niets mis (Pred 7:14, 9:9).
Nog even terug naar de woorden van de Prediker. Over de natuur zegt hij namelijk dat:
Pred. 1:15 Het kromme niet recht gemaakt kan worden; en hetgeen ontbreekt, niet geteld kan worden…
En dat kunnen we allemaal waarnemen. De natuur is niet perfect. We hebben weliswaar kennis van ideale of oneindige vormen, zoals punten, rechte lijnen, drie- vier- en veelhoeken, cirkels, bollen, kubussen, piramiden en kegels, noem maar op, maar in de praktijk vinden we alleen maar benaderingen van deze dingen. Het ideale bestaat hier in ieder geval niet. Maar op een andere plaats lezen we dat het God Zelf is die de natuur ‘krom’ heeft gemaakt…
Pred. 7:13 Aanmerk het werk Gods; want wie kan recht maken, dat Hij krom gemaakt heeft?
U heeft vast wel eens het argument gehoord dat God niet bestaat, want dan zou Hij niet zulk prutswerk hebben afgeleverd…Hier staat dat God het juist niet perfect heeft gemaakt. God heeft deze wereld wel gemaakt, maar zij is verre van ideaal. Kijk maar in de spiegel. En een van de redenen waarom God dit heeft gedaan wordt in het volgende vers genoemd:
Pred. 7:14 Geniet het goede ten dage des voorspoeds, maar ten dage des tegenspoeds, zie toe; want God maakt ook den een tegenover den ander, ter oorzake dat de mens niet zou vinden iets, dat na hem zal zijn.
Een van de conclusies van de Prediker luidt dat men van al het goede zou genieten in de dagen dat het goed gaat, maar dat we ons ervan bewust zouden zijn dat er een gelijk aantal dagen tegenover staat waarin het de mens minder goed af gaat. Waarom? God heeft de wereld zodanig ingericht opdat men zijn/haar hoop niet op deze wereld, of de toekomst onder de zon zou stellen, maar daarboven. Het heeft geen enkele zin om je vertrouwen te stellen op deze vergankelijke wereld. Schijnt de zon vandaag? Mooi. Geniet ervan, want morgen kan het weer regenen. Gaat het goed? Mooi. Geniet ervan, want morgen kan het heel anders zijn…Wij hebben hier nauwelijks invloed op.
Laten we nog even verder lezen.
Pred. 7:15 Dit alles heb ik gezien in de dagen mijner ijdelheid; er is een rechtvaardige die in zijn gerechtigheid omkomt; daarentegen is er een goddeloze, die in zijn boosheid zijn dagen verlengt.
Er is een rechtvaardige, maar toch gaat het hem niet voor de wind. Daarentegen is er een goddeloze (een onrechtvaardige) en het gaat hem nog voor de wind ook. Dit herkennen we allemaal, denk ik. ‘Hoe zit het dan met het onrecht in de wereld?’, vraagt men zich af. ‘Waarom doet God niets aan al die ellende? Als Hij al bestaat, waar is Hij dan?’ Beste lezer, God is rechtvaardig. Maar deze wereld is krom. En daarom maakt God een nieuwe schepping waarin gerechtigheid heerst. En dat is de boodschap van de Bijbel: God maakt alle dingen nieuw! Het begint weliswaar op de eerste bladzijde met de schepping van hemel en aarde, maar wanneer we aan het einde van het boek komen zien we dat er een nieuwe hemel en aarde is geschapen en de oude is weggedaan! En dat is een goede boodschap, dat is Evangelie, tenminste, als u meegaat naar die nieuwe schepping…En daar kunt u zelf voor kiezen… De wereld is dus krom en daarmee ook de mens. Naarmate de jaren vorderen gaat hij er steeds krommer uitzien. Maar ook van binnen is hij krom, nl. niet-recht(vaardig).
Pred. 7:20 Voorwaar, er is geen mens rechtvaardig op aarde, die goed doet, en niet zondigt.
Dit is een van de redenen waarom de mens zo religieus is: hij is krom, maar wil zich recht maken… Hij wil zichzelf aangenaam maken voor God en mensen. Al in het eerste boek van de Bijbel, bijna op de eerste bladzijde, staat beschreven hoe de eerste mens zich inliet met religie. Maar het liep niet goed met hem af. Hij probeerde zich beter voor te doen dan hij was, maar kon uiteindelijk niets beters vinden dan vijgenbladeren om zijn naaktheid te bedekken. En zo zijn er nog vele voorbeelden te noemen. Want wat de religieuze mens probeert te verdoezelen is dat hij niet te verbeteren is. Bovendien, wanneer men zich eenmaal inlaat met religie, dan raakt men zijn leven helemaal niet meer uitgekozen. En daar wordt men dus ook niet vrolijker van. Wat de Prediker ons leert is dat we op een gegeven moment gewoon vastlopen met onze keuzes. Naarmate we ouder worden valt er steeds minder te kiezen. Uiteindelijk blijkt men op een doodlopende weg te zitten en kan men niet meer terug. Het leven begon met anderen die voor je kozen en eindigt met anderen die voor je kiezen. Zelfs je testament wordt bevochten. En voor wie dan denkt dat alles uit is met de dood zeg ik: ‘Dat dacht je maar, of dat hoop je’. Want, ergens anders zegt de Prediker dat God het weggedrevene zoekt (Pred 3:15).
Pred. 3:15 …God zoekt het weggedrevene…
Dit betekent dat God de mens die eens verdwijnt van onder de zon zal opzoeken. De mens kan wel sterven en daardoor denken dat hij uit het zicht raakt, maar zo makkelijk komt hij er niet vanaf. De ongelovige mens kan namelijk niet zomaar via de achterdeur verdwijnen. Er zal een tijd komen dat God de mens zal oordelen. En de Prediker leert dat de mens zich in het algemeen zou verblijden in afwachting van dat oordeel. Want dat oordeel met betrekking tot de individuele mens zal niet plaatshebben tijdens zijn leven, maar na zijn overlijden. Mensen die zeggen dat met de dood alles uit is hopen dat alleen maar. Het is niet zo. Er zal voor een ieder een dag aanbreken dat men voor de Levende God zal staan. Want als hier geen recht op aarde gedaan wordt, dan moet hij dat alsnog leren kennen is de gedachte. Alleen, dat zal straks komen. Dit heeft te maken met eeuwige dingen die de mens eens onder ogen zal zien. Op weer een andere plaats zegt de Prediker namelijk dat God ‘de eeuw’ in elk mensenhart heeft gelegd (Pred 3:11). De mens heeft kennis van eeuwige, onzienlijke dingen.
Net zoals de wiskundige begrippen die ik zojuist noemde heeft de mens een vermoeden van essentiële begrippen als: liefde, waarheid, wijsheid, rechtvaardigheid, trouw, geluk, vrede, goedheid, leven, enz. We weten dat het op een of andere wijze bestaat, maar we kunnen het niet echt vatten. Deze abstracte, onvergankelijke dingen, deze ideeën, deze geestelijke dingen bestaan bij de Schepper. Maar wat we hier onder de zon ondervinden is een tijdelijke en beperkte uitwerking van deze ontastbare zaken. Een projectie zou je kunnen zeggen. Men zou bijvoorbeeld kunnen weten dat er absolute waarheid bestaat. Alleen, onder de zon vind je het niet. En wat de Prediker doet is verschillende wegen volgen die naar hetzelfde abstracte punt leiden, alleen knoopt hij de eindjes niet aan elkaar. Hij blijft onder de zon, bij het zienlijke. De Schepper heeft de mens iets meegegeven waardoor hij kennis heeft van deze abstracte begrippen en waardoor hij geprikkeld wordt op zoek te gaan naar invulling van die begrippen. Alleen wordt ons al heel vroeg afgeleerd om gehoor te geven aan die prikkels – enerzijds door onze opvoeding en onderwijs (niet doen Pietje…) en anderzijds doordat ons al vroeg in ons leven alle hoop op essentiële zaken wordt ontnomen door de soms traumatische indrukken die we opdoen in een wereld die krom is. Op een gegeven ogenblik komt het aan op onze wil, ons kiezen. Conformeren we ons aan die wereld en blijven we onder de zon vegeteren, of gaan we op zoek naar absolute Waarheid, naar eeuwig Leven, naar echte liefde, naar zuivere rechtvaardigheid? Helaas zoeken velen naar invulling van die begrippen onder de zon en eindigen in een belangenvereniging, in de politiek, in een kerkgenootschap, of in een inrichting…Nee, we zouden juist verder moeten kijken dan onze neus lang is.
In verband met de wijsheid staat er bijvoorbeeld in de Spreuken:
Spr. 8:17 …die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden…
Wanneer we dat serieus doen dan vinden we ook. Echter, we komen dan niet bij ‘iets’, maar bij ‘iemand’ terecht. Men komt dan terecht bij de HEERE Jezus Christus. Omwille van de tijd val ik nu met de deur in huis, maar dat we bij Christus terechtkomen blijkt uit de rest van de Bijbel. Want Christus is Degene waar al die begrippen samenkomen.
- Joh. 14:6 …Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader, dan door Mij.
- 1Cor. 1:24 …wij prediken Christus, de kracht Gods, en de wijsheid Gods.
- Rom. 3:21-22 …maar nu is de rechtvaardigheid Gods geopenbaard geworden zonder de wet, hebbende getuigenis van de wet en de profeten: Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.
Het gaat er niet om dat we tot de conclusie komen dat er ‘iets’ is tussen hemel en aarde, maar dat we komen tot de Schepper van hemel en aarde, Die Zichzelf kenbaar maakt in Zijn schepping, en meer nog door Zijn Woord, wat ons door de eeuwen heen overgeleverd is. De Heer Jezus zegt Zelf in Joh. 5:39 dat men de Schriften zou onderzoeken omdat ze van Hem getuigen! Het hele Woord van God is een groot getuigenis van de HEERE Jezus Christus. Hij is de openbaring van God. Hij is de uitdrukking van Zijn wezen. Hij is de Beelddrager van God! Van deze Jezus wordt gezegd dat Hij sinds Zijn opstanding uit de doden zit op de troon in de hemel, aan de rechterhand van God. Petrus zegt hierover in Handelingen 2:36 dat God deze Jezus, die door het Joodse volk weliswaar gekruist was, tot HEERE en Christus gemaakt heeft. En dit is dus de basis van het Evangelie: De Levende Christus.
Wanneer we met Prediker onder de zon kijken blijkt dat het er niet goed uitziet. Alles eindigt in de dood. Want de harde realiteit is dat we allen sterfelijk zijn, de dood wacht ons op. De Bijbel leert dat wij sterfelijk zijn omdat we van nature zondaars zijn, doelmissers (Rom. 5:12-14). Krom en onrechtvaardig volgens de Prediker. Naar Gods normen schieten we op alle fronten tekort (Rom. 3:10, Rom. 3:23). Maar God heeft dit probleem opgelost en op rechtsgeldige wijze een einde gemaakt aan de oude schepping waarin dood en verderf heerst. Hij maakt een nieuwe schepping waarin geen zonde heerst, maar gerechtigheid en genade (2Pet. 3:13, Jes. 65:17, Opb. 21:5, 2Cor. 5:17, Rom. 5:21). Ja, een wereld waarin de HEERE Jezus Christus centraal staat. God zal zijn alles in allen (1Kor. 15:28). De HEERE Jezus Christus is de eerste die deel kreeg aan de nieuwe schepping en dus is hij de hoogste, de Koning, de gezalfde (1Kor. 15:20,23). Ja, Hij heeft de strijd gestreden en de dood overwonnen door Zijn geloof! Er is nieuw leven aangebroken, en u kunt daar deel aan krijgen. U hoeft Hem alleen maar te vragen: ‘HEERE Jezus Christus, kom ook in mijn leven en laat mij ook zijn waar U bent’. En dan zal Hij dat doen. De enige voorwaarde is dat u gelooft, namelijk uw vertrouwen op Hem stelt, wie of wat u ook van nature bent.
Want, van dit Evangelie, van die goede boodschap, zegt Paulus in Romeinen 1:16 dat het kracht van God is tot zaligheid voor een ieder die gelooft. En u weet dat kracht iets in beweging zet. Kracht werkt, het doet iets. De kracht van God komt tot uitdrukking in het Evangelie: het brengt mensen tot in de zaligheid. Het is niet alleen kracht om nieuw leven te ontvangen, maar ook kracht om dat nieuwe leven tot ontwikkeling te laten komen, te laten groeien tot volwassenheid. Door gehoor te geven aan het Evangelie word je overgezet van de vergankelijke wereld naar Gods Koninkrijk. En dan zal blijken dat het leven onder de zon niet zinloos was, maar dat men tijdens dat leven zou moeten kiezen voor Degene Die Zich boven de zon bevindt. De schepping is een voedingsbodem, een baarmoeder om tot de nieuwe schepping te komen. Het Evangelie is dus een boodschap van rechtvaardigheid en kracht. Wij houden dat niet voor onszelf. We schamen ons er niet voor, maar spreken dat krachtige Woord vrijuit. Want, zegt de Bijbel in het boek Handelingen 4:12, ‘…er is onder den hemel geen andere Naam, …, door Welken wij zalig moeten worden.’ Er is maar een Naam die je kunt aanroepen…
En Zijn Naam luidt: HEERE Jezus Christus!
Hij is weliswaar verworpen door de wereld, maar door God opgewekt uit de dood en verhoogd tot op de troon in de hemel. Hij is gesteld tot Koning en Hogepriester en wij verwachten dat deze Koning binnen afzienbare tijd letterlijk zal terugkeren op aarde om het Koninkrijk dat nu nog verborgen is ook op aarde gestalte te geven. Voor wie Hem verwachten is dit een hoopvolle boodschap, maar voor degenen die Hem niet willen aanvaarden zal straks geen plaats zijn in Zijn Koninkrijk. Dat is een harde boodschap, maar dit is wat de Heer Zelf aankondigt in Zijn Woord. Nu is Hij geduldig, nu is er nog tijd (2Pet. 3:9). God steekt Zijn hand nog steeds uit naar u! Hij wil niet dat mensen verloren gaan, maar u kiest er uiteindelijk zelf voor om wel of niet bij Zijn Koninkrijk te horen. Dit wordt eveneens geïllustreerd in het verhaal van Noach en de zondvloed: De HEERE kondigde een oordeel aan over de ongelovige mensheid in de tijd van Noach in de vorm van een hele zware regenbui. Maar voor dat Hij dit ten uitvoer bracht zorgde Hij voor een uitweg voor de rechtvaardigen. Noach moest een ark bouwen tot bescherming van degenen die gespaard zouden worden voor het naderende oordeel.
Noach was zelf een rechtvaardig man. Waarom? Ja, hij wandelde met God, staat er in het boek Genesis. Maar later wordt er over hem geschreven hoe dat er in de praktijk uitzag:
Heb. 11:7 Door het geloof heeft Noach, door Goddelijke aanspraak vermaand zijnde van de dingen, die nog niet gezien werden, en bevreesd geworden zijnde, de ark toebereid tot behoudenis van zijn huisgezin; door welke ark hij de wereld heeft veroordeeld, en is geworden een erfgenaam der rechtvaardigheid, die naar het geloof is.
Noach maakte de keuze om zijn vertrouwen op de Verlosser te stellen. Hij was een gelovige. En met hem gingen gelovigen de ark binnen voordat het ging regenen. Vandaag regent het nog niet, maar die tijd zal zeer binnenkort aanbreken. Dit geldt zowel voor de wereld als voor de individuele mens. En de boodschap die u nu leest is in essentie niet anders dan de boodschap die Noach uitdroeg. Ga mee in de ark voor het te laat is. Denk niet, na mij de zondvloed, want eens zal dan blijken dat het gaat regenen in uw leven en dan is het te laat. Geloven is vooruit zien, oftewel vertrouwen op Degene die vooruit ziet. Men hoeft niet te kiezen uit angst, maar men zou veelmeer de realiteit van de kortstondigheid van het leven onder de zon onder ogen zien. Misschien bent u wel moe van al dat kiezen, elke dag weer. Misschien rust er een last op uw schouders die u niet veel langer kunt dragen. De Heer zegt dan:
Mat. 11:28-30 Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven. Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij, dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen. Want Mijn juk is zacht, en Mijn last is licht.
Religie kan je daarbij niet helpen. Integendeel, het zal je vermoeien en belasten. Laat het voor wat het is en kom tot de Heer die je rust wil geven. Hij maakt wat van je leven, als je wilt, want Hij wil Zijn leven in ons openbaren. De HEERE Jezus Christus moest Zelf ook continu kiezen tijdens Zijn omwandeling op aarde. Maar elke keer lezen we weer dat Hij er voor koos de wil van Zijn hemelse Vader te doen. Hij zag vooruit. Hij wist dat Hij moest lijden en sterven, maar keek daar dwars doorheen. Hij zag op het Leven ná de dood. Hij koos voor het Leven. Hij was een gelovige en niet zomaar Één, maar zodanig dat Hij vanwege Zijn geloof is opgewekt uit de dood en is gesteld tot Zoon van God. Hij was ‘de gelovige bij uitstek’. Hij is weliswaar gestorven voor onze zonden, maar opgewekt vanwege Zijn geloof. En dat laatste is wat uiteindelijk overblijft! En wij zouden precies dezelfde keuze maken als de HEERE Jezus Christus, namelijk vertrouwen op dat Woord van Leven. De Bijbel staat vol met mensen die dezelfde keuze voor het leven maakten. Zij waren gelovigen. Maar de eerste stap is dat men zich wendt tot Degene die je van deze oude, kromme schepping brengt in de Nieuwe Schepping. Je moet opnieuw geboren worden.
Joh. 3:3 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien.
Het opnieuw geboren worden is essentieel om de nieuwe schepping binnen te gaan. Door geboorte komt men terecht in deze oude tijdelijke wereld, maar door wedergeboorte komt men terecht in de nieuwe schepping. Op dit moment is dat niet zichtbaar, maar dat is een kwestie van tijd. Dit principe van wedergeboorte vinden we op vele manieren uitgebeeld in de natuur om ons heen:
- De rups en de vlinder. Voordat de vlinder verschijnt sterft de rups als het ware in de cocon, maar er komt nieuw leven uit voort!
- Het proces van ei naar kuiken.
- Het proces van zaad tot plant. Het zaadje sterft als het ware in de grond. Toch komt er leven uit voort.
- Het proces van druif naar wijn, van gerst naar bier.
- De seizoenen. In de herfst sterft de natuur, maar in de lente komt zij weer tot leven.
- De wisseling tussen nacht en dag en in verband hiermee het slapengaan en opstaan. Men sterft als het ware (men is tijdelijk ‘weg’) om vervolgens in een nieuwe dag op te staan.
- De manier waarop we ons voortplanten en de zwangerschap van een vrouw. Het hele proces van bevruchting, zwangerschap en geboorte is een plaatje van hoe God nieuw Leven voortbrengt via de oude schepping. God zegt zelfs via de natuur: dit is niet de eindbestemming, je moet wedergeboren worden. Het gaat niet om deze oude schepping, het gaat om de nieuwe.
Ik wil afsluiten met woorden van de Prediker:
Pred. 12:1-2 En gedenk aan uw Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen, en de jaren naderen, van dewelke gij zeggen zult: Ik heb geen lust in dezelve. Eer dan de zon, en het licht, en de maan, en de sterren verduisterd worden, en de wolken wederkomen na den regen.
Hoofdstuk 12 van dit boek stelt dat het einde van elk menselijk leven ’tegenspoed’ zal zijn. De voorspoed heeft normaliter betrekking op de eerste helft van ons leven (al weten we niet hoe lang dat is…). Maar er komt een dag dat de zon niet meer opgaat voor uw ogen. Maak uw keuze nu het nog kan! De Prediker roept ons uit (zijn naam betekent dat ook) en door hem heen roept de Heer je: ‘Laat die verdraaide, kromme wereld achter je. Kom eruit. Kom tot Mij en ontvang leven. Op Mijn Woord kun je vertrouwen. Dat staat als een rots.’ De conclusie van Prediker luidt dan ook: ‘Zoek het niet onder de zon, maar erboven.’ Van de aardse kant beredeneerd is de wereld vol met ‘ijdelheid der ijdelheden’, maar wanneer we daar doorheen kijken wijst de natuur ons naar boven en dat is werkelijk positief. Aan je geboorte kon je weinig doen dan achteraf huilen, maar aan je wedergeboorte kun je wel degelijk iets doen, namelijk kiezen voor het Leven. Kiezen voor de HEERE Jezus Christus. Door je te onderwerpen aan het Woord van God en de HEERE Jezus Christus die erin wordt geopenbaard word je opnieuw geboren en ontvang je eeuwig leven. Maar bovenal leer je Hem kennen die de wereld, hoe vijandig ook, heeft liefgehad, maar Zich nu voor Zijn vrienden heeft overgegeven.
En ook u mag daarbij horen!